-
1 asellus
[st1]1 [-] asellus, i, m.: - [abcl][b]a - ânon. - [abcl]b - églefin (poisson). - [abcl]c - un débauché. - [abcl]d - au plur.: les Ânons (une constellation).[/b] - narrare fabellam surdo asello, Hor. Ep. 2, 1, 199: raconter une histoire à un âne sourd (parler dans le désert). - post asellum diaria non sumo, Petr. 24: après un églefin, je ne mange pas de ragoût grossier. [st1]2 [-] Asellus, i, m.: Asellus (surnom).* * *[st1]1 [-] asellus, i, m.: - [abcl][b]a - ânon. - [abcl]b - églefin (poisson). - [abcl]c - un débauché. - [abcl]d - au plur.: les Ânons (une constellation).[/b] - narrare fabellam surdo asello, Hor. Ep. 2, 1, 199: raconter une histoire à un âne sourd (parler dans le désert). - post asellum diaria non sumo, Petr. 24: après un églefin, je ne mange pas de ragoût grossier. [st1]2 [-] Asellus, i, m.: Asellus (surnom).* * *Asellus, Diminutiuum. Martial. Asnon, Asnichon.\Auritus asellus. Ouid. Qui ha grandes oreilles.\Pandus. Ouid. Qui ha le dos affaissé et creux ou courbé contre bas.\Rudens. Ouid. Brayant, Recanant.\Tardus. Virg. Paresseux.\Agitator aselli. Virg. Asnier, Qui meine une asne.\Asellus. Piscis, dictus quod sit colore cineritio. Pli. Merlu. -
2 asellus
asellus, ī, m. (Demin. v. asinus), der Esel, I) eig.: tardus, Verg.: agitator aselli, Verg. u. Col.: asellus auritus, Ov.: asellus dossuarius, Varr.: as. Pessinuntius, Varr. fr.: iniquae mentis asellus, Hor.: as. onustus auro, Cic.: asellus cum asinario occurit, Suet.: ad molas asellis uti, Varr.: in mentem venit te bovem esse et me asellum, Plaut.: asello sedens, Hier.: tergo residebat aselli, Ov.: bipes as., ein zweibeiniger Esel (v. einem zur Unzucht gebrauchten Menschen), Iuven. 9, 92 (vgl. Hier. ep. 27, 3). – Sprichw., s. ago (no. I, 2, a, α, od. S. 262) u. surdus. – II) übtr.: A) ein leckerer Seefisch, Laber. com. u. Nep. nach Plin. 9, 69. Varr. LL. 5, 77. Ov. hal. 133: pisces teneri, ut sunt scari, aselli, iulides, Cael. Aur. chron. 1, 1, 22. – Sprichw., post asellum diaria non sumo, nach so herrlicher Kost (herrlichem Genuß) nehme ich nicht mit gemeiner vorlieb, Petr. 24, 7. – II) ein vierbeiniges Gestell, ein Bock, *Pallad. 1, 18, 2 (wo jetzt basellis). – C) aselli, zwei Sterne im Sternbild des Krebses, Hyg. astr. 2, 23. Plin. 18, 353. – D) Asellus, ein röm. Beiname, wie: Tib. Claudius Asellus, von dem Zensor Scipio Afr. minor aus dem Ritterstande gestoßen u. unter die Ärarier versetzt, Cic. de or. 258 u. 268. – / assellus geschr. Corp. inscr. Lat. 4, 1555.
-
3 asellus
asellus, ī, m. (Demin. v. asinus), der Esel, I) eig.: tardus, Verg.: agitator aselli, Verg. u. Col.: asellus auritus, Ov.: asellus dossuarius, Varr.: as. Pessinuntius, Varr. fr.: iniquae mentis asellus, Hor.: as. onustus auro, Cic.: asellus cum asinario occurit, Suet.: ad molas asellis uti, Varr.: in mentem venit te bovem esse et me asellum, Plaut.: asello sedens, Hier.: tergo residebat aselli, Ov.: bipes as., ein zweibeiniger Esel (v. einem zur Unzucht gebrauchten Menschen), Iuven. 9, 92 (vgl. Hier. ep. 27, 3). – Sprichw., s. ago (no. I, 2, a, α, od. S. 262) u. surdus. – II) übtr.: A) ein leckerer Seefisch, Laber. com. u. Nep. nach Plin. 9, 69. Varr. LL. 5, 77. Ov. hal. 133: pisces teneri, ut sunt scari, aselli, iulides, Cael. Aur. chron. 1, 1, 22. – Sprichw., post asellum diaria non sumo, nach so herrlicher Kost (herrlichem Genuß) nehme ich nicht mit gemeiner vorlieb, Petr. 24, 7. – II) ein vierbeiniges Gestell, ein Bock, *Pallad. 1, 18, 2 (wo jetzt basellis). – C) aselli, zwei Sterne im Sternbild des Krebses, Hyg. astr. 2, 23. Plin. 18, 353. – D) Asellus, ein röm. Beiname, wie: Tib. Claudius Asellus, von dem Zensor Scipio Afr. minor aus dem Ritterstande gestoßen u. unter die Ärarier versetzt, Cic. de or. 258 u. 268. – ⇒ assellus geschr. Corp. inscr. Lat. 4, 1555. -
4 Asellus
I ī m.Tib. Claudius A., цензор в 142 г. до н. э. и народный трибун в 139 г. до н. э. C, LII asellus, ī m. [demin. к asinus ]1) ослик, ослёнок V, O, C etc.2) азелл, высоко ценившаяся знатоками морская рыба O, Vr, PMpost asellum diaria non sumo погов. Pt — после азелла я грубой пищи (букв. пайка, см. diarium) не ем (т. е. отведав сладкого, не хочу горького)3) pl. две звезды в созвездии Рака PM -
5 diarium
diārium, īn. [ dies ]post asellum diaria non sumo погов. Pt — см. asellus II2) подённая плата, дневное жалование ( aliquid sibi de diariis facere Pt)3) подённая запись, дневник (d. scribere Asellio ap. AG) -
6 asellus
I.Lit.:II.dossuarius,
Varr. R. R. 2, 6 fin.: asellus onustus auro, * Cic. Att. 1, 16:tardus,
Verg. G. 1, 273:lente gradiens,
Ov. M. 11, 179; so id. ib. 4, 27; Hor. S. 1, 9, 20; Vulg. Num. 16, 15; ib. Joan. 12, 14 al.—Prov.:narrare fabellam surdo asello,
to preach to deaf ears, Hor. Ep. 2, 1, 199 (an imitation of a Greek proverb, Onôi tis elege muthon: ho de ta ôta ekinei; cf. Schmid ad Hor. l. c.).—Transf.A.Of a man addicted to sensuality, Juv. 9, 92; Petr. 24 fin.; Hier. Vit. S. Hilar.—B.Aselli, two stars in Cancer:C.Sunt in signo Cancri duae stellae parvae, Aselli appellati,
Plin. 18, 35, 80, § 353; cf. Hyg. Astr 2, 23.—A sea-fish much prized by the Romans, perh. cod or haddock, Varr. L. L. 5, § 77, p. 31 Müll.; cf. Plin. 9, 17, 28, § 61.—Prov.:D.post asellum diaria non sumo,
after delicious fare I take no common food, Petr. 24.—Asellus, a Roman cognomen, Cic. de Or. 2, 64, 258; Liv. 27, 41 al.
См. также в других словарях:
Salm — 1. Um einen Salm zu fangen, kann man schon einen Haken opfern. Engl.: A hook well lost to catch a salmon. (Bohn II, 103.) Frz.: Il faut perdre un véron pour pêcher un saumon. 2. Wer Salme gegessen, dem schmecken keine Schneiderfische. Lat.: Post… … Deutsches Sprichwörter-Lexikon